Vandaag hebben we de hele dag gedanst.Met elkaar, tegen elkaar, onder en boven elkaar. En soms verwijderd van mekaar. Zeer intens, zeer krachtig, bij momenten zelfs zwoel en opwindend. Salomé is begonnen.
We genoten het gezelschap van Dimitri, een graag geziene gast op repetities van Cie Hatsjie. Naast een enorme lichamelijke explosiviteit zorgde hij ervoor dat we steeds in paren konden werken. We zochten in de eerste oefeningen naar agressie. We probeerden verschillende manieren uit om de agressieve kracht tussen twee mensen naar voor te halen. Door telkens te wisselen van partner ontwikkelden we al snel een uitgebreid lichamelijk 'vocabularium'. De bewegingen werden nog aangescherpt door ze in groep te herhalen, te kopiëren en uit te breiden. We kronkelden door mekaar, zochten naar allianties en gedeelde vijanden, daagden mekaar voortdurend uit. En Brecht keek goedkeurend toe.
In de namiddag probeerden we een heel ander soort spanning. Dezelfde bewegingen werden nu gebruikt om elkaar te verleiden. Al snel merkten we dat agressie en verleiding sterke partners zijn, met een gedeelde vriend, seks. Wat kans maakte op een heuse orgie, resulteerde echter in enkele zeer krachtige beelden. In steeds vervormende kluwens van elkaar aantrekkende en afstotende spelers. Salomé kreeg een eigen taal, een taal van blikken, uitgestrekte armen en huiverende lichamen.
Voor we het wisten, was het vijf uur. En waren we weer een veertigtal blauwe plekken rijker. Heerlijk, zo'n dag.
(Peter)
